Μετά τα «spreads», ο νέος όρος που πιθανότατα θα πρέπει να αρχίσουν να μαθαίνουν οι «νεοέλληνες» είναι τα «νέα ομόλογα». Όπως αποκάλυψε το Σάββατο το «Κεφάλαιο», τα ομόλογα αυτά θα είναι το εργαλείο με το οποίο θα γίνεται η περιβόητη αναδιάρθρωση του χρέους...
...για την οποία μίλησε την Κυριακή στο «Βήμα» ο κ. Πάγκαλος ενεργώντας για λογαριασμό της κυβέρνησης ως «λαγός» για τα όσα έρχονται.
Τα «νέα ομόλογα» θα είναι τα εργαλεία με τα οποία θα πραγματοποιείται η «ελεγχόμενη πτώχευση» για τις χώρες εκείνες της Ε.Ε. οι οποίες δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους.
Η πρόβλεψη για την ενεργοποίηση της «ελεγχόμενης πτώχευσης» είναι στο συρτάρι του κ. Βαν Ρομπόι, του προέδρου του Συμβουλίου και θα ανακοινωθεί εφόσον βέβαια υπάρξει συμφωνία για «τεχνική» διόρθωση του Συμφώνου της Λισσαβόνας στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.
Αυτά εννοούσε ο Πρωθυπουργός -χωρίς τελικά να δώσει στην συνέχεια περισσότερες εξηγήσεις- στην διακαναλική συνέντευξή του όταν μιλούσε για τα όσα πρόκειται να συμβούν μετά τις δημοτικές εκλογές της επόμενης Κυριακής.
Τι είναι τα «νέα ομόλογα»; Πρόκειται για ομόλογα τα οποία θα εκδίδουν οι ενδιαφερόμενες χώρες και τέτοιες, πέραν της Ελλάδας, υπολογίζονται ότι είναι η Ιρλανδία, η Πορτογαλία αλλά και η Ισπανία, και τα οποία θα ενσωματώνουν εξ αρχής τον κίνδυνο μη αποπληρωμής, παρά το γεγονός ότι αυτό θα προέρχεται από χώρα της Ευρωζώνης και θα έχει εκδοθεί σε ευρώ. Ο κίνδυνος αυτός θα τιμολογείται στην αξία αγοράς του ομολόγου από τους αγοραστές τους όπως και στο ύψος του επιτοκίου.
Με άλλα λόγια, ένα κρατικό ομόλογο της ευρωζώνης που μέχρι σήμερα θεωρείται ότι εγγυάται το 100% της αξίας του από το κράτος που το εκδίδει και την Ευρωζώνη, στα ομόλογα αυτά για πρώτη φορά επισήμως θα ενσωματώνει και την ανάληψη ρίσκου. Με τα ομόλογα αυτά θα γίνεται μέρος της αναδιάρθρωσης του χρέους προς ιδιώτες με το αναλογικό για κάθε ενδιαφερόμενη χώρα haitcut που για την Ελλάδα ανεπισήμως σήμερα είναι πάνω από το 20% αν σκεφθεί κανείς ότι η ΕΚΤ έχει λάβει από τις ελληνικές τράπεζες ομολόγα ύψους 130 δισ. ευρώ για να τους δώσει ρευστότητα 96 δισ. ευρώ.
Στην λύση αυτή διαφωνεί κάθετα η ΕΚΤ και ο κ. Τρισέ το διακήρυξε αυτό σε όλους του τόνους στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Η διαφωνία του έχει να κάνει με δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι για όσες χώρες υποχρεωθούν να εκδώσουν αυτά τα ομόλογα, τα επιτόκια δανεισμού τους θα εκτιναχθούν στα ύψη και θα δουν τα spreads να αποκτούν «ελληνικές» διαστάσεις. Ήδη και μόνο η απειλή -πέραν των εκλογών- να κινηθεί η Ε.Ε. στην κατεύθυνση αυτή επανέφερε τα ελληνικά spreads πάνω από τις 850 μονάδες βάσης σε λίγα 24ωρα.
Ο δεύτερος λόγος που ο κ. Τρισέ διαφωνεί στην πρόταση της Μέρκελ είναι ότι έτσι μετά το ΔΝΤ μπαίνουν και οι ιδιώτες μπαίνουν στην «διαμόρφωση» του κόστους αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους της Ευρωζώνης και αυτό δεν είναι κάτι που η ΕΚΤ θέλει να βλέπει για το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά είναι ήδη έτοιμα γραμμένα από τον κ. Ρομπόι στο σχέδιο που είχε ετοιμάσει για την Σύνοδο Κορυφής της περασμένης εβδομάδας.
Δεν είναι όμως βέβαιο ότι θα συμφωνήσουν και οι 27 ηγέτες της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο.
Και ως συνήθως στο σημείο αυτό αρχίζουν οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις και το πάρε-δώσε για να επιτευχθεί η συμφωνία. Το τί θα μπορούσε να εξασφαλίσει η ελληνική Κυβέρνηση στο πλαίσιο αυτό σαν μεταβατική κατάσταση -δεδομένου ότι το θέμα αφορά πρώτα απ’ όλους την Ελλάδα- θα το δούμε στις τέσσερις εβδομάδες που απομένουν.
Και αυτό ίσως θα κρίνει το αν ο κ. Παπανδρέου πραγματοποιήσει τελικά την απειλή του για εθνικές εκλογές ή όχι και πότε...
Πηγή:www.capital.gr
