Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

To Καρφί αποκαλύπτει: Η κρίση χτυπάει το ALTER.


Έχουν περάσει ήδη 10 μέρες από τις αποκαλύψεις της εφημερίδας "Στο Καρφί του Σαββατοκύριακου" που αφορούν στο ALTER.

Μάλιστα οι αποκαλύψεις συνεχίστηκαν και δεύτερη βδομάδα και δεν διαβάσαμε καμιά διάψευση από το ALTER (που του αρέσει να στέλνει ανακοινώσεις διάψευσης. Πριν από λίγες μέρες εξέδωσε διάψευση για μια ανάρτηση στο διαδίκτυο). Όλα αυτά έχουν τρομερό ενδιαφέρον.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ


Η ΚΡΙΣΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΑLTER

Πώς έφθασε σε αδιέξοδο το κανάλι του Μπουρναζίου

Η κρίση άρχισε να χτυπάει τα μεγάλα ΜΜΕ. Σε οικονομικό αδιέξοδο έχει περιέλθει ο τηλεοπτικός σταθμός Alter. Οφείλει στο ελληνικό Δημόσιο περίπου 6,5 εκατ. ευρώ από παρακρατηθέντες φόρους, προσαυξήσεις και πρόστιμα. Παρά την… κινητοποίηση του Νίκου Χατζηνικολάου για την εξεύρεση χρημάτων, δεν φαίνεται αυτή τη φορά να βρίσκεται λύση. Άγνωστες πτυχές της πορείας από τη δημιουργία του σταθμού μέχρι σήμερα στο ρεπορτάζ που ακολουθεί:

Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του Alter έχουν πλέον μεταφερθεί στην εφορία. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο τηλεοπτικός σταθμός του Μπουρναζίου έχει περιέλθει σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο.

Όλα ξεκίνησαν μετά από ενδελεχείς ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και το Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο του υπουργείου Οικονομικών. Και οι δύο Οργανισμοί διαπίστωσαν ότι ο σταθμός οφείλει στο ελληνικό Δημόσιο περίπου 6,5 εκατ. ευρώ.

Μόλις διαπιστώθηκε υπηρεσιακά το ποσόν του χρέους, ενημερώθηκαν αμέσως υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών. «Η υπόθεση έφτασε πολύ ψηλά και λάβαμε εντολή να προχωρήσουμε, παρά το γεγονός ότι στην αρχή υπήρχαν κάποιες επιφυλάξεις. Το θέμα, όμως, δεν μπορούσε να κρυφτεί πλέον, γιατί το ήξεραν πάρα πολλοί…», σημειώνει παράγοντας του ΣΔΟΕ. Με βάση όλα τα στοιχεία, η εφορία προχώρησε ήδη σε προσωρινό μπλοκάρισμα του 50% των τραπεζικών καταθέσεων της εταιρείας στην οποία ανήκει ο τηλεοπτικός σταθμός, καθώς και μεγαλομετόχων.

Όπως έγινε γνωστό από τις αρμόδιες υπηρεσίες, το χρέος του τηλεοπτικού σταθμού προέρχεται από μη απόδοση παρακρατημένων φόρων(20%) και ΦΠΑ.

Συγκεκριμένα, τον περασμένο Απρίλιο το ΣΔΟΕ πραγματοποίησε έλεγχο στο λογιστήριο του Alter, όπου διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν αποδοθεί ο ΦΠΑ και οι παρακρατούμενοι φόροι.

Πριν από λίγες μέρες έγινε εκ νέου έλεγχος στο Alter από το Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο. Ο νέος έλεγχος διαπίστωσε ότι η ιδιοκτησία του καναλιού όχι μόνο δεν είχε πληρώσει τις οφειλές της προς το Δημόσιο αλλά αυτές είχαν σχεδόν διπλασιαστεί. Συγκεκριμένα, μετά το δεύτερο έλεγχο το συνολικό ποσό που οφείλει το Alter μέχρι και τον Αύγουστο του 2010, σύμφωνα με πληροφορίες, ανέρχεται στο ποσό των 6,5 εκατ. ευρώ.

Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, η εφορία προχώρησε σε «μπλοκάρισμα» του 50% των τραπεζικών καταθέσεων των ιδιοκτητών-μετόχων, καθώς και των λογαριασμών της επιχείρησης.

Συνεπώς, για να ξεπεράσει την κρίση, ο τηλεοπτικός σταθμός θα πρέπει να καταβάλει άμεσα το 20% των οφειλόμενων χρημάτων.

Καλά πληροφορημένες πηγές, ωστόσο, επιμένουν ότι δεν υπάρχει τέτοια οικονομική δυνατότητα μέχρι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον.

Η μεσολάβηση του Χατζηνικολάου και το «όχι» από τον Βαρδή

Από την ώρα που ξέσπασε η κρίση, ο Νίκος Χατζηνικολάου κινητοποιήθηκε. Ο Γιώργος Κουρής τού ζήτησε να επιχειρήσει προσέγγιση με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. «Εσύ, Νίκο, θα μιλήσεις στον Βαρδή και αυτός ξέρει τι πρέπει να κάνει με τον Σάλα», φέρεται να είπε ο εκδότης της «Αυριανής» στο στενό του συνεργάτη. Οι επιφυλάξεις που είχε ο Νίκος Χατζηνικολάου κάμφθηκαν μετά και την παρέμβαση του Γιαννίκου. «Νίκο, πάμε για κλείσιμο, κάνε ό,τι μπορείς…». Πράγματι ο δημοσιογράφος άρχισε να βολιδοσκοπεί το περιβάλλον του Βαρδινογιάννη. Τελικά αποφάσισε να κάνει την κίνηση. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, όμως, του εξήγησε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής. Του έδειξε την πλήρη οικονομική ανάλυση και εξήγησε ότι δεν είναι διατεθειμένος να βοηθήσει αυτή τη φορά είτε μέσω της Πειραιώς είτε σε προσωπικό επίπεδο.

Οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν ότι στο εσωτερικό του σταθμού υπάρχει αυτή την ώρα αναβρασμός, καθώς οι εργαζόμενοι έχουν αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται να πάρουν το σύνολο του μισθού τους και αναζητούν την πλέον αποτελεσματική αντίδραση για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους.

To κόλπο γκρόσο

Ας δούμε πώς ξεκίνησε η ιστορία του σταθμού.

Η πλειοψηφία των μετοχών του Alter πέρασε στα χέρια του πανίσχυρου τότε Θανάση Αθανασούλη (πιο σωστά στην κατοχή της συζύγου του και της συζύγου του συνεταίρου του Βαλσαμίδη) μερικές μόλις ημέρες πριν τις εκλογές του 2000.
Το τίμημα ανήλθε σε 500 εκατ. δρχ., αν και ο Κουρής υποστήριξε στη συνέχεια ότι ξεπέρασε τα 2 δισ. δραχμές. Με διαδικασίες-εξπρές, την ημέρα που μεταβιβάστηκαν οι μετοχές, συγκλήθηκε έκτακτη γενική συνέλευση στο Alter με θέμα την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 4,8 δισ. δρχ., ενώ την επόμενη μέρα νέα έκτακτη γενική συνέλευση ενέκρινε την εισαγωγή της εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Παρά το γεγονός ότι η ουρά ήταν τεράστια και η εταιρεία είχε «μπροστά» της περισσότερες από 150 υποψήφιες, σε λιγότερο από 30 ημέρες, στα τέλη Μαρτίου, εγκρίθηκε η εισαγωγή της στο Χ.Α. Τον Ιούνιο του 2000 η εταιρεία μπήκε στο Χ.Α. αντλώντας 16 δισ. δραχμές. Η συνολική της αποτίμηση μάλιστα εκτινάχθηκε στα 64 δισ. δραχμές, όταν, λίγους μήνες νωρίτερα, το 50% των μετοχών είχε αλλάξει χέρια για μόλις 500 εκατ. δραχμές.

Επίθεση από την «Αυριανή»
Ο εκρηκτικός συνδυασμός Αθανασούλη - Κουρή δεν άργησε να εμφανίσει τις πρώτες παρενέργειες. Το 2003 η «πλευρά Altec» ζήτησε την απομάκρυνση του Γιώργου Κουρή, κατηγορώντας τον για εκβιασμό. Και τότε «άρχισαν τα όργανα». Ο εκδότης απάντησε με μηνύσεις αλλά και με μια από τις πλέον… ιστορικές στιγμές στον ελληνικό Τύπο. Η εφημερίδα του, η «Αυριανή», κυκλοφορούσε επί μήνες έχοντας στο πρωτοσέλιδο τις φωτογραφίες του Αθανασούλη και του Βαλσαμίδη με λεζάντες «Λαμόγιο Νο 1» και «Λαμόγιο Νο 2» αντίστοιχα.
Ο Γιώργος Βαλσαμίδης «έσπασε» μπροστά σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Μερικούς μήνες αργότερα πούλησε τη συμμετοχή του και παραιτήθηκε από τα Διοικητικά Συμβούλια των εταιρειών στις οποίες συμμετείχε. Ο Αθανασούλης έμεινε μόνος, αλλά δεν το έβαλε κάτω.


Τα συστήματα ασφαλείας του «2004» και το σκάνδαλο με τη βίλα
Τα «χτυπήματα κάτω από τη μέση» δεν σταματούσαν εκεί. Η εφημερίδα έφερε στο φως την υπόθεση «παραχώρησης» ενός διαμερίσματος ιδιοκτησίας Αθανασούλη στα Μελίσσια στον πρώην υφυπουργό Δημόσιας Τάξης Ευάγγελο Μαλέσιο. Ο ίδιος υποστήριξε ότι διέπραξε μεν σφάλμα, αλλά όχι αδίκημα, ότι εν ολίγοις έπεσε θύμα της αφέλειάς του να δεχτεί την πρόταση ενός φίλου που θέλησε να τον διευκολύνει παραχωρώντας του μία προσωρινή κατοικία. Ο «σπιτονοικοκύρης» Αθανασούλης συμμετείχε στην κοινοπραξία SAIC που διεκδικούσε το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Αθανασούλης, πάντως, δήλωνε τότε ότι επρόκειτο για «μια απλή, φιλική και ανθρώπινη χειρονομία που κατέληξε να εμφανίζεται σαν μέγα σκάνδαλο».
Το πολιτικό σκηνικό είχε ήδη πάρει φωτιά. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος μία ημέρα μετά ρίχνει μια πραγματική βόμβα, δηλώνοντας ότι η υπόθεση Μαλέσιου «ήταν μόνο η αρχή». Ο πρώην υπουργός στράφηκε κατά του Μιχάλη Νεονάκη αφήνοντας αιχμές εναντίον του για τη δράση του στο Χρηματιστήριο. Η ανάμιξη Νεονάκη καθώς και του υπουργού Επικρατείας Στέφανου Μανίκα έγιναν επίσης πρωτοσέλιδο στην «Αυριανή», η οποία υποστήριξε ότι οι δύο πολιτικοί έκαναν πράξεις με τη μετοχή της Altec κατόπιν εσωτερικής πληροφόρησης – και φυσικά εκείνοι δεν είχαν οποιαδήποτε ανάμιξη.
Στη συνέχεια, η εφημερίδα αποκάλυψε ότι οι επιχειρηματίες Αθανασούλης και Βαλσαμίδης βρίσκονται πίσω από τον τηλεοπτικό σταθμό Alter, ενώ είναι και προμηθευτές του Δημοσίου. Τελικά, το Μέγαρο Μαξίμου παρενέβη, σε μια προσπάθεια να περισώσει ό,τι ήταν δυνατόν, καθώς οι συνεχείς αποκαλύψεις είχαν πλήξει σοβαρά την αξιοπιστία της τότε κυβέρνησης. Ο Κουρής είχε κερδίσει και ο Αθανασούλης ολοκλήρωνε άδοξα τη «βόλτα» του στο σκληρό χώρο των media.

Από διευθυντής, επιχειρηματίας

Στις 30/6/03 γνωστοποιήθηκε ότι ποσοστό 50% του μετοχικού κεφαλαίου του Αlter θα λάβει ο κ. Κουρής, ενώ το υπόλοιπο 25% θα περιέλθει στην κατοχή του διευθυντικού στελέχους του σταθμού κ. Γιαννίκου. Ο Γιαννίκος εγκατέλειψε το Star και έγινε ο ίδιος επιχειρηματίας. Ήταν ήδη και δεσπόζουσα φυσιογνωμία στο χώρο της διασκέδασης και του θεάματος. Δισκογραφικές εταιρείες, θέατρα με κυριότερο το «Παλλάς», εκδόσεις βιβλίων, κυριαρχία στον τομέα του παιδιού με τα «ζουζούνια». Η προϊστορία του στα κανάλια δεν συνοδευόταν πάντα από τα καλύτερα λόγια, όπως έλεγαν κατ’ ιδίαν οι ιδιοκτήτες τους. Είχαν ακουστεί πολλά για τον τρόπο με τον οποίο μανατζάριζε. Με έναν «ιδιωτικό στρατό» που τον ακολουθούσε σε όλες του τις δουλειές (και αμειβόταν ηγεμονικά, ενώ παράλληλα χειριζόταν κατ’ αποκλειστικότητα τις παραγωγές και την αγορά ξένου προγράμματος – στις Κάννες ήταν πασίγνωστος) «κερδίζει και κερδίζουμε», έλεγαν χαμογελώντας στην περίφημη κρουαζέτ οι μάνατζερ των ξένων εταιρειών. Το κερασάκι στην τούρτα των media, της ψυχαγωγίας και του θεάματος του Γιαννίκου ήταν ο «Επενδυτής» (ή καλύτερα «Ο κόσμος του Επενδυτή»). Μετά την ταλαιπωρία με τον Μ. Ανδρουλιδάκη και ένα μικρό διάστημα στα χέρια του Αλαφούζου, κατέληξε στα χέρια του Γιαννίκου έχοντας πάντα στο τιμόνι στον Νίκο Φελέκη, ο οποίος έκανε και το «ρεσάλτο» αλλάζοντας το όνομα της εφημερίδας (και το ιδιοκτησιακό καθεστώς) σε μία εβδομάδα με τη βοήθεια της Τράπεζας Πειραιώς και του Μιχάλη Σάλα, λένε όσοι γνωρίζουν, και δεν είναι και τόσο φαρμακόγλωσσοι.

Λέγεται ότι ο Κουρής ποτέ δεν είδε το συνεταιρισμό με τον Γιαννίκο ως στρατηγικό. Όταν γνωστοποιήθηκε ότι αγόρασε το κανάλι Κόντρα, αυτοί που τον γνωρίζουν προεξόφλησαν ότι η συνεργασία έπνεε τα λοίσθια…

Πακτωλός δανείων

Το δίδυμο Κουρή - Γιαννίκου φαινόταν να έχει μεγάλη ευκολία προσέγγισης με το τραπεζικό σύστημα. Παράλληλα ο Γιώργος Κουρής είχε πλησιάσει ορισμένα πρόσωπα τα οποία εκινούντο με μεγάλη ευκολία στην… αυλή του Μεγάρου Μαξίμου επί κυβερνήσεως Καραμανλή. Μαζί τους επιχείρησε να ρυθμίσει τα προβλήματα που ο ίδιος αλλά και οι επιχειρήσεις του αντιμετώπιζαν. Οι προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν, αφού δεν κατάφερε να κλείσει τις συμφωνίες που επιθυμούσε με τα ανώτερα κλιμάκια. Ωστόσο, απέκτησε ευρύ… διατραπεζικό δίκτυο με τη σύμπραξη του Γιαννίκου.

Έτσι, από τη Μarfin κατάφεραν –όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες– να αποσπάσουν δάνεια τα οποία ξεπερνούν το ύψος των 120 εκατ. ευρώ. Από την Πειραιώς, στηριζόμενοι κυρίως στις σχέσεις του Χατζηνικολάου με τον Βαρδινογιάννη και τον Σάλα, δανειοδοτήθηκαν με το ποσόν των 85 εκατ. ευρώ.

Οι δυσκολίες άρχισαν να έρχονται η μία μετά την άλλη, αλλά οι Κουρής και Γιαννίκος εμπνεύστηκαν ένα είδος εσωτερικών δανεισμών μέσω του «Επενδυτή» αλλά και εταιρειών του Κουρή. Μάλιστα, τα ποσά που έχουν συσσωρευτεί λέγεται ότι αγγίζουν τα 110 εκατ. ευρώ. Αλλά και αυτή η οικονομική συναλλαγή των Κουρή - Γιαννίκου ελέγχεται από το ΣΔΟΕ.

Οι δανειοδοτήσεις συνεχίστηκαν και σειρά αυτή τη φορά είχε η Εθνική, με την οποία σύναψαν δύο διαφορετικά δάνεια από 27 εκατ. ευρώ έκαστος! Σύνολο 54 εκατομμύρια.

Οι προσπάθειες στο τραπεζικό σύστημα συνεχίστηκαν και η Eurobank δανειοδότησε τον Alter με περίπου 26 εκατομμύρια. Αλλά δεν έμεινε έξω από το χορό των εκατομμυρίων η κρατική Αγροτική, η οποία ακούγεται ότι σύναψε με τους Κουρή και Γιαννίκο δανεισμό της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ.

Ακολουθούν η PROTON με 9,5 εκατ. και η Αττικής με 3,5 εκατ. ευρώ επίσης.

Μεγάλο ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει η υπόθεση σχετικά με τις διαφημιστικές εταιρείες. Οι Κουρής - Γιαννίκος έχουν κλείσει συμφωνία με τα media shops για διαφημιστικό χρόνο. Με δεδομένη τη συμφωνία, οι διαφημιστικές έδωσαν επιταγές της τάξεως των 120 εκατ. ευρώ, τις οποίες εν συνεχεία οι δυο συνεταίροι εκχώρησαν σε διάφορες τράπεζες που χρηματοδότησαν τις επιταγές εντόκως. Εάν όμως τελικώς δεν μπορέσει το Alter να επιβιώσει ως επιχείρηση, οι τράπεζες θα απαιτήσουν την είσπραξη του ποσού των επιταγών από εκείνες τις διαφημιστικές που τις έχουν εκδώσει. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην αγορά.

Η «Ελεύθερη Τηλεόραση Α.Ε.» με δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το Alter, σε απάντηση δημοσιεύματος στον ηλεκτρονικό Τύπο, διαψεύδει κατηγορηματικά τα περί δήθεν «δέσμευσης μετοχών» και λογαριασμών «μετόχων της εταιρείας» ως αποτέλεσμα ελέγχου του ΣΔΟΕ για «δήθεν υπόθεση εικονικών τιμολογίων».