Η Ζωή Λάσκαρη, όπως την βάφτισε ο Γιάννης Δαλιανίδης θυμάται τις καθημερινές κουβέντες τους και αναπολεί της εποχή του αξέχαστου ελληνικού κινηματογράφου. θυμάται να του λέει, "Γιαννάκη μου...
σ' αγαπώ, σε λατρεύω, αλλά δεν μου αρέσουν τα μιούζικαλ, νιώθω αμηχανία και δεν ξέρω τι να κάνω το σώμα μου" κι εκείνος της απαντούσε "Μα, τι λες ζωίτσα, είσαι κορίτσαρος, σαν τα κρύα τα νερά, λες κι έχεις γεννηθεί για το μιούζικαλ". Η Ζωή Κουρούκλη, που πήρε το καλλιτεχνικό όνομά της από ένα δρόμο της Κυψέλης επιμένει να του λέει, έστω κι αν έχει φύγει πια από κοντά μας ο μεγάλος σκηνοθέτης, "Πάντα με τάραζαν τα ερωτικά δράματα. Είναι ότι ωραιότερο έχω κανει. Και για να πω την αλήθεια μου θέλω να είμαι πάντα νέα στο μυαλό και στην ψυχή. Γιατί να ωριμάσω; Μετά την ωρίμανση, σαπίζεις".
